"Aha, meneer is van de snuggere. Well, in that geval you know what? Every day rijden we even langs, just to see if you are not dead. And if we think, oei, he is bijna dead, we will bring you to hospital, yes? Just like Hippocrates wants".

En nu zit Willy dus in een oranje legertank. In elkaar gedoken, met het hoofd tussen de knieën geklemd. Alles schudt en trilt. Willy vindt dat machtig mooi. Het geronk van de motoren, de geur van verse diesel.

Ach, wie twee jaar terug de ontluisterende documentaire 'De Tweede Kamer' heeft gezien, kijkt nergens meer van op. Agnes komt vier keer in beeld. Een keer om na een mislukt debat door Jan Marijnissen stijf te worden gescholden en drie keer om uitgebreid haar lippen te stiften.

De man bekijkt zichzelf al marcherend in de spiegeling van een winkelruit. Hij doet er nog een schepje bovenop. Heupen scharnieren als nooit tevoren, de benen gaan nog hoger de lucht in. Een teenslipper verdwijnt met een sierlijke boog tussen een kluwen fietsen.

De situatie is als volgt, meneer Cohen: u komt thuis en hoort een enorme herrie. U loopt de trap op en daar ligt Ali, de multiculturele glazenwasser. In uw eigen bed, naakt bovenop uw dochter. Ze spartelt overduidelijk tegen.